
اتفاق سوم: کلسیم به سلولهای عضلانی رخنه کرده و با پروتئینها واکنش نشان میدهد که موجب انقباض ماهیچهای میشود. این کوفتگی عضلانی که به آن «جمود نعشی» یا «ریگور مورتیس» گفته میشود، در بین ۳ تا ۶ ساعت پس از مرگ آغاز شده و تا ۲۴ یا ۴۸ ساعت پس از آن ادامه پیدا میکند.
اتفاق چهارم: سلولهای مرده و دیاکسیدکربن موجب افزایش سطح PH بافت پوستی میشود. این مساله موجب تضعیف غشای سلولی و باز شدن آن میشود. متعاقبا پروتئینها و آنزیمهای آزاد شده باعث تخریب بافتهای مجاور خواهند شد. این درواقع همان فرآیند تجزیه است.
اتفاق پنجم: میکروارگانیسمها شروع به تجزیه بدن میکنند. باکتریهای موجود در معده و روده، اندامهای داخلی را میخورند. این فرآیند «گندیدگی» نام دارد که «بوی تعفن» نیز به همان مربوط است. تجزیه آمینواسیدهای موجود در بدن نیز موجب پدید آمدن اسیدهای بدبوی دیگر میشود. برخی از حشرات که تمایل به تخمگذاری در بافتهای فاسد شده را دارند، جذب این اندامها میشوند. کرم حشره ظرف ۲۴ ساعت از تخمها خارج شده و بتدریج ۶۰ درصد از بافتهای بدن را در طول چند هفته مصرف میکنند.
اتفاق ششم: سرانجام کرم حشره در گوشت فاسد شده بدن سوراخ ایجاد کرده که باعث تخلیه مایعات و گازهای ناشی از تجزیه میشود. در طول یک ماه و نیم پس از آن، سوسکها و قارچها بقایای بدن را میخورند. این فرآیند «پوسیدگی خشک» نامیده میشود که میتواند تا یک سال به طول انجامد. درنهایت تمام بدن بتدریج تجزیه شده و چیزی از آن باقی نمیماند.
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط: مطالب علمی در تمام زمینه ها، ،

